We hadden vernomen dat het in Servië pas op 13 januari Oudjaarsdag zou zijn. Naar aanleiding van het gebruik van de Juliaanse kalender door de Servisch Orthodoxe kerk wordt de laatste dag ook 14 dagen later dan in Nederland gehouden. Maar toch kwam er vrijdag ineens een sms-je dat we op Oudjaarsavond werden verwacht om 20.00 uur bij het voorgangersgezin. En of Pier een korte meditatie wilde voorbereiden… Familie Srnec woont op een afstand van 9 km hier vandaan, vandaar dat we zondagavond met de bus op pad gingen. We doen alles te voet of per bus, want een fiets hebben we hier niet en onze auto kunnen we voorlopig nog niet gebruiken zolang we nog niet de benodigde Servische papieren hebben. Maar dit alles terzijde. We kwamen de kamer binnen en zagen een prachtig gedekte tafel en hoorden dat er nog twee echtparen verwacht werden. Toch wel een nieuwe wereld die je zo binnengaat met zulke andere gebruiken. Een heerlijke hartige taart, salades en bowl, allemaal door de gastvrouw Branka zelf bereid, werden ons gepresenteerd. Het kooktalent van Branka Srnec is fantastisch en we hebben al verschillende malen daarvan mee mogen genieten. Daarna gingen we in de voorkamer en heeft Pier naar aanleiding van een vraag uitgelegd hoe we tot de stap naar Servië waren gekomen. Ook heeft hij Psalm 120 en 121 gelezen. Van daaruit gaf hij de bemoediging door dat de Here onze Bewaarder is en ons helpt in alle situaties die we zullen tegenkomen in dit nieuwe jaar en dat de Here onze gebeden hoort.. Onder het gezamenlijke kringgebed sloeg de klok al 12 uur en was er een bijzondere tijd met goede wensen, gesprek, koffie, thee en vruchtentaart opnieuw aan de eettafel. In de verte hoorden we een klein beetje vuurwerk…. Het nieuwe jaar is dus ook hier begonnen en op 13 januari wordt het nóg een keer gevierd, zij het wat minder uitgebreid, hoorden we. Want (vieren) is net als (werken) erg belangrijk in Servië. En … we beleefden nog veel meer eind 2017.