Meditatie – Eenheid en Johannes 17
Meditatie – Novi Sad (Servië), 22 november 2022
‘Heilig hen door Uw waarheid; Uw woord is de waarheid, ‘ Johannes 17:17
Een maand of wat geleden stond er in de nieuwsbrief van de Baptisten Unie-ABC-gemeenten (september 2022) een sympathiek geschreven artikel over zorgen in de gemeentengroep, gepaard met een oproep tot gebed. De schrijver wijst op het belang van eenheid en ook wordt Johannes 17 genoemd. Het artikel eindigt met de vraag ‘mee te bidden en elkaar te bemoedigen in het navolgen van onze Heer. Dat wij elkaar vast mogen houden, ook als dat lastig is, en dat ons getuigenis als gemeenschap niet verzwakt zal worden.‘
Ja, over ‘eenheid’ gesproken, waarbij ook naar ‘Johannes 17’ wordt verwezen. Dat is mooi.
Alleen begint het dan wel bij mij te ‘kriebelen’. Het is namelijk niet de eerste keer dat over eenheid wordt gesproken gecombineerd met dit Bijbelgedeelte. Vaak echter, en ja, ook in genoemd artikel, lijkt het om een eenheid te gaan die, anders dan in Johannes 17, in de lucht hangt. Iets concreter: het artikel zegt dat eenheid ‘niet hetzelfde is als gelijk denken ‘. Dat zal waar zijn. Maar het gaat toch wel om een eenheid met een wezenlijk Bijbelse omlijning?!
Terecht zegt het artikel dat Jezus in Johannes 17 niet om een illusie bad. Maar, mag ik dat aanvullen, ook niet om een abstracte, vage, eenheid. Want Hij verbindt ‘eenheid‘ met ‘waarheid‘. En die twee blijven niet los van elkaar lopen, nee, ze omarmen elkaar. Meer, het gaat om een eenheid die door de waarheid inhoud en vorm krijgt. En bij waarheid gaat het niet om een moderne of postmoderne invulling, nee, het gaat om de Bijbelse waarheid.
‘Ik heb hun Uw woord gegeven ‘, zegt de Heere Jezus, Johannes 17:14;
‘Heilig hen door Uw waarheid; Uw woord is de waarheid ‘, vers 17.
Onze Heiland, het vleesgeworden Woord, verwijst naar het geschreven Woord, de mond van God.
Zó, alleen zó, zal het getuigenis als gemeenschap niet verzwakt worden, maar onder Gods genade nog tot een grote zegen strekken:
- naar binnen toe (voor de gemeenten onderling),
- maar ook naar buiten toe (voor de wereld om ons heen).
Als het zout evenwel zijn kracht verliest en we elkaar niet vast (willen) houden gebaseerd op Gods Woord… Hoe zouden wij de Heere Jezus willen aanbidden en navolgen zonder ons te laten leiden door Gods Woord en Geest?
Mijn vrouw en ik lezen ‘s ochtends uit de Schriftuitlegger van Ch.H. Spurgeon (Nederlandse [her-]uitgave, Kampen 1983).
Bij gekomen schrijft Spurgeon dan naar aanleiding van vers 79 onder andere:
‘(…) Laat mij liefde koesteren en eenheid bevorderen, doch niet ten koste der waarheid, daarom bid ik ‘ (en dan bidt Spurgeon met vers 80): ‘Laat mijn hart oprecht zijn in Uw verordeningen, dan zal ik niet beschaamd worden ‘. Ervóór lezen we in Psalm 119 het gebed, vers 66a: ‘Leer mij goed onderscheiden en kennen ‘.
En dan hebben we het ondertussen over, jawel, ‘hermeneutiek’, wezenlijk belangrijk, vooral omdat een nieuwe hermeneutiek ingang vindt ook in evangelicaal georiënteerde kerken. ‘k Verwijs daarom maar vrijmoedig naar een studie over dit levensbelangrijke onderwerp, die ik (oktober 2022) heb voorbereid voor onze website: Studie Hermeneutiek.
‘Heere, zegent U ons en de kerken waar wij deel van uitmaken met een door Uw instructie zich vullende en vormende eenheid en maak ons tot een zegen!’
Uw/Jullie broeder Pier Meindertsma