Meditatie – Novi Sad, 16 februari 2018 ‘In de gelederen van Ruben waren de overleggingen van het hart groot,’ Hoezo overleggingen, deel 1 Deze op het eerste oog wat vreemde zinsnede uit de Bijbel kwam ik in een Bijbel-meditatie in onze krant tegen. En al overdenkend kreeg ik op mijn hart: ik moet er iets van doorgeven. Vraag aan jou/u (en mij, al zitten Joke en ik in Servië!) alvast als spiegel: het jaar 2018 is ondertussen een maand of anderhalf oud. Waar heb je in die tijd voor geleefd en waar wil je de rest van het jaar voor leven? Het tekstgedeelte staat in een lied van Debora – een lofzang naar God toe. De inhoud geeft weer wat Jahwe, de grote ‘Ik ben’, in de strijd tegen de Kanaänieten voor Zijn volk gedaan heeft. Hij gaf in Zijn genade richters. En onder hun leiding mochten de werkers uit Israël de vijand verslaan. Uit de verschillende stammen van Israël waren ze gekomen, die vrijwilligers. Ze zetten gaven en krachten in de zaak van God en uitredding van hun volk. En de Heere gaf zegen en overwinning! Evenwel, niet alle stammen namen aan de strijd deel… Noem de stam van Ruben. De mannen van die stam hoorden wel bij het volk van God, maar lieten de strijd door anderen voeren. Zij zetten zich niet echt in voor de Oud Testamentische bevordering van Gods koninkrijk en gemeente. De stam woonde aan de Noord-oost kant van de Jordaan. Misschien hadden zij ook wel minder last van vijanden of zo. Maar dat ontsloeg hen niet van hun verantwoordelijkheid. Als één lid lijdt, lijden immers alle leden… Niet dat ze lui zijn om te arbeiden. Maar ze hebben echter andere dingen aan hun hoofd: hun eigen werk – ze hebben veel vee dat hen intensief bezig houdt, zorg voor hun gezinnen. Daar lag toch ook een stuk verantwoordelijkheid dat God geeft… Overleggingen van het hart ‘Overleggingen van het hart’, noemt de Bijbel het. En die waren groot. Ze willen wel gehoor geven aan de oproep tot strijd. Maar er moet ook geld op de plank komen en je kunt je zorg ‘za porodicu i stoku’ (voor gezin en vee) niet veronachtzamen. Bovengenoemde meditatie schildert het wel pakkend, bijna hilarisch, zó: Ja, heus, ze waren wel gewillig om te helpen. Maar als ze er al aan dachten om zich te gaan aanmelden, loeide er weer een koe of blaatte er een schaap. En weg was hun voornemen. Overleggingen van het hart, ja… Maar serieus, is dit geen zonde? Je kunt ook zondigen door bepaalde dingen...