Meditatie – Novi Sad (Servië), eind oktober 2018 ‘Vertrouwelijk gaat de HEERE om met wie Hem vrezen (…)’, Psalm 25:14a Heb je er over nagedacht, na aanleiding van de meditatie vorige week, ik bedoel, hoe het gaat met je vertrouwelijk omgaan met God? Nog niet? Wat houdt je tegen het alsnog te doen? Wellicht ook de meditatie nog een keer lezen. Oké, we gaan een stap verder. Het is waar, vanaf het begin van de schepping heeft Gods tegenstander, de satan, getracht die verborgen omgang bij de gelovigen te boycotten. De ene keer meer direct, de andere keer indirect. De afgelopen eeuwen zien we de fnuikende krachten werkzaam van de verheerlijking van ‘mens en verstand’. We spreken dan over de zgn. Verlichting en het Modernisme. En de laatste twintig, dertig jaar bemerken we steeds meer de geraffineerde invloed van het grootmaken van ‘mens en persoonlijkheid’, hoe hij persoonlijk over allerlei dingen denkt en hoe hij het persoonlijk ervaart. Ja inderdaad, het Post-modernisme. In beide levensrichtingen zit echter de mens op de troon en is geen plaats voor een luisterende/mediterende houding naar de levende en levendwekkende God Die Zich in Zijn Woord en Zoon openbaart. Het gebed wordt dan een soort (oosterse) meditatie in de zin van het in jezelf neerdalen om contact met je zogenaamde goddelijke kern te zoeken… Onze 24-uurseconomie is natuurlijk ook een stille kracht die ons persoonlijk omgaan met God ondermijnt. Ons leven wordt steeds meer gehaast en steeds minder gestructureerd. Daarmee gaat hand in hand de vluchtigheid en oppervlakkigheid van onze tijd. Dat maakt het moeilijk tijd voor God apart te zetten, moeilijk zondag (dag van de Here Jezus!) en gemeente-samenkomst(en) te heiligen, en moeilijk een geregeld, vruchtbaar contact met Hem te hebben. En als zo ons intiem contact met God wordt lam gelegd, dan is het logisch dat ook ons brede leven met en voor God – inclusief ons leven in gezin, kerk en maatschappij – zijn voedingsbodem verliest… Herken je krachten in je eigen leven die je omgaan met God (kunnen) aantasten? Durf je dat eerlijk na te gaan in je leven, of liever niet omdat je eigenlijk toch al weet dat je bepaalde dingen niet wilt opgeven? Maar maakt het je echt zo vrij en gelukkig als je door zoveel stemmen wordt voorgeschoteld? Laten we dus investeren in de verborgen omgang met onze God, waardoor we tegelijk met (meer) vrucht ons hele christenleven mogen leiden. En waardoor je wonder boven wonder ook zelf [lekker postmodern ]  (meer) tot je recht komt! “Vader God, dank U voor Uw goedertierenheid, geduld en al Uw andere...