Afgelopen januari waren we in het Stadsmuseum in Vršac, waar we één van de eerste Servische fietsen konden bewonderen van rond 1880. De fiets heeft hier later evenwel niet zo’n grote opmars gemaakt als in Nederland. In Nederland waren we gewend gemakkelijk even op de fiets te stappen voor een boodschap of iets dergelijks. Dat doe je in Novi Sad niet zo gauw, want het is best gevaarlijk om hier te fietsen: Novi Sad kent nauwelijks fietspaden en heeft ook geen rondweg, dus al het verkeer gaat dwars door de stad, veelal langs dubbelbaanse verkeersaders. Daar wil je als fietser niet tussen zitten. We hebben dan ook geen fiets aangeschaft, maar we missen het fietsen wel. In Novi Sad gaan we meestal lopend overal naar toe. Ondanks alles zien we hier de fiets nu langzamerhand wat meer verschijnen. Verschillende Roma gebruiken hun fiets, voorzien van een zelfgemaakte kar, om spullen te verzamelen die ze in de containers of langs de weg vinden. Zo kunnen ze een klein inkomen bij elkaar verdienen. Wij vinden het altijd mooi deze creativiteit en ijver te zien, maar realiseren ons ook dat het voor hen bepaald geen vetpot is. Niet alleen Serven, maar ook toeristen zie je vaker op de fiets. Hoewel Servië niet erg op toerisme is ingesteld, biedt het toch prachtige mogelijkheden. Ten zuiden van Novi Sad ligt een lange beboste heuvelrug, de Fruška Gora. Daar is het mooi fietsen en kloosters bekijken. Wij gaan er af en toe met de auto heen om er vervolgens te wandelen en te genieten van de natuur. Waar je wél veilig kunt fietsen is langs de Donau, die ook Novi Sad aandoet. Een lang fietspad volgt het kronkelende traject van deze rivier. Fietsers moeten in de stad alert zijn op auto’s, maar andersom ook. Het volgende komt wel voor: een auto en een fietser rijden naast elkaar op een weg, dan komen beide aan bij een zebrapad. Plotseling draait de fietser, al rijdend, vlak voor de auto langs, zo het zebrapad op! Zelf hadden we in augustus jl. een vergelijkbare ervaring: volkomen onverwacht een fietser voor je auto. Het is wonderwel goed afgelopen, de fietser viel wel, maar mankeerde niets. Dat was echt een wonder van de Heere.