Nog een voorbeeld: Matth. 18:11, zoek dat vers eens op in de NBV…

HSV	10 Ziet toe, dat gij niet een van deze kleinen veracht. Want Ik zeg u, dat hun engelen in de hemelen, altijd zien het aangezicht van Mijn Vader, Die in de hemelen is. 11 Want de Zoon des mensen is gekomen om zalig te maken wat verloren is.
NBV	10 Waak ervoor ook maar een van deze geringen te verachten. Want ik zeg jullie: hun engelen in de hemel aanschouwen onophoudelijk het gelaat van mijn hemelse Vader. 11 Klik hierMatth. 18:1111  ontbreekt in de NBV ....!.

En blader verder naar Hand. 8:37…

HSV	36 En terwijl zij onderweg waren, kwamen zij bij een water. En de kamerheer zei: Kijk, daar is water; wat verhindert mij gedoopt te worden? 37 En Filippus zei: Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zei: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is.
NBV en NBV21	36 Onderweg kwamen ze bij een plaats waar water was, en de eunuch zei: ‘Kijk, water! Waarom zou ik niet gedoopt kunnen worden?’ 37 Klik hierHand. 8:3737  ontbreekt in de NBV ....!.

De verzen zijn weggelaten!

Slechts vier voorbeelden uit een groot aantal afwijkingen tussen St.V. en NBV – waarbij ik de verschillende manier van vertalen (zie noot 1) nu even buiten beschouwing laat. Niet alleen hele zinnen ontbreken, maar ook zijn telkens weer woorden veranderd en vooral weggelaten. En al onderzoekende zul je erachter komen dat zelfs álle Nederlandse vertalingen van St.V en HSV afwijken…

Eenzelfde verschijnsel van afwijkende vertalingen zien we in Engeland, Duitsland, Frankrijk én… zelfs in Servië.
Voor meer details zie onderaan bij het notenmateriaal ^{noot 4)}.

Ik noem hier ook even het volgende uit de Inleiding van een ontdekkend artikel naar aanleiding van Bijbelvertalingen in Israël:

⮞ A. Textus receptus:

Latijn voor: ontvangen of gekregen tekst, waarop KJV en St.V. (inclusief HSV) zijn gebaseerd. Of genoemd: Traditionele (overgeleverde) tekst.

Het gaat om de onder Gods voorzienigheid zorgvuldig door de gemeenten van Christus ontvangen, bewaarde en overgeleverde tekst. Ook aangeduid met: Byzantijnse of Constantinopolitische tekst, (Meerderheidstekst of op z’n Engels: Majority text).

Byzantijnse tekst, omdat we bij de Textus receptus, die sinds de Reformatie-tijd in gedrukte vorm tot ons komt, te maken hebben met de door de kerk overgeleverde tekst bestaande uit Byzantijnse handschriften ^{noot 6)}. ‘Byzantijns’ genoemd in verband met de ruim tien eeuwen durende Byzantijnse periode. ^{noot 7)}.

En omdat de tekst gelinkt wordt aan Antiochië vinden we ook de kwalificatie: Antiocheense tekst. Dan heb je nog de benaming: Syrische tekst. De ontvangen tekst wordt, gezien de kerkelijke overlevering, ook wel gewoon betiteld als: Kerkelijke tekst.

Textus receptus	Op Textus receptus gebaseerd:
Ook genoemd: Traditionele (overgeleverde) tekst Byzantijnse (Constantinopolitische) tekst Meerderheidstekst (Majority text) Antiocheense (Syrische) tekst Kerkelijke tekst	King James Statenvertaling HSV Schlachter Bibel Luther Bibel (oudere versies) Zürcher Bibel Wumkes-Bibel Peshitta, oude Syrische vert. Vetus Latina, vóór vert. van Hiëronymus vertaalwerk van (W)ulfilas (Gothisch) vertaalwerk van de Waldenzen

⮞ B. Kritische of Eclectische tekst:

dit is de tekstvorm die ik eerder benoemde met Neo-grondtekst, waarop eigenlijk alle ‘moderne’ (vanaf anderhalve eeuw geleden tot nu) soorten van vertalingen zijn gebaseerd. Hieraan ligt vooral het Alexandrijnse of Egyptische teksttype ten grondslag.
Zelfs de door mij in Servië tot nu toe veelal in de samenkomsten gebruikte Engelse NKJV, schijnt ermee geïnfecteerd te zijn (een 10%, want anders problemen copy-right, als ik het goed heb) en in de NKJV-voetnoten staan de variaties die gevonden worden in de Kritische tekst. ^{noot 8)}

Kritische tekst	Op de Kritische tekst gebaseerd:
Ook genoemd: Neo-grondtekst Eclectische tekst Alexandrijnse (Egyptische) tekst	NBG51 Het Boek Groot Nieuws Bijbel Willibrord NBV en NBV21 Nije Fryske Bibeloersetting-1978 Telos en andere moderne vertalingen

Het gaat om het Antiochië ^{noot 9)}, 500 km boven Jeruzalem, gelegen aan de lange rivier de Orontes – hoofdstad van de toen onder heerschappij van de Romeinen staande provincie Syrië. In Hand. 11:19vHand. 11:19-2019 Zij nu die, door de verdrukking die in verband met Stefanus plaatsgevonden had, overal verspreid waren, gingen het land door tot Fenicië, Cyprus en Antiochië toe, terwijl zij tot niemand het Woord spraken dan alleen tot de Joden.
20 Er waren onder hen echter enkele mannen van Cyprus en uit Cyrene die, toen ze in Antiochië gekomen waren, het woord richtten tot de Griekssprekenden en de Heere Jezus verkondigden. zien wij onder Gods bijzondere leiding een beweging van het Evangelie naar deze plaats, al spoedig ook naar de Grieken.

Door Gods genade schiet het wortel, we lezen:
Hand. 11:21,23Hand. 11:21-2521 En de hand van de Heere was met hen en een groot aantal geloofde en bekeerde zich tot de Heere.
22 En het gerucht over hen kwam de gemeente die in Jeruzalem was, ter ore; en zij zonden Barnabas uit om het land door te gaan tot Antiochië toe
23 En toen hij daar gekomen was en de genade van God zag, werd hij verblijd en spoorde hij hen allen aan om met een hartelijk voornemen bij de Heere te blijven.
24 Want hij was een goed man en vol van de Heilige Geest en van geloof; en er werd een grote menigte aan de Heere toegevoegd.
25 En Barnabas vertrok naar Tarsus om Saulus te zoeken; en toen hij hem gevonden had, bracht hij hem naar Antiochië..

Barnabas roept hen vervolgens op zich voor te nemen bij de Heere te blijven:
vers 23Hand. 11:2323 En toen hij daar gekomen was en de genade van God zag, werd hij verblijd en spoorde hij hen allen aan om met een hartelijk voornemen bij de Heere te blijven.. En bij de Heere blijven betekent ook bij Zijn Woord. Barnabas brengt daarom Saulus (ja, de apostel, ook Paulus genoemd, 13:9Hand. 13:9,109 Maar Saulus (die ook Paulus genoemd wordt), vervuld met de Heilige Geest, keek hem doordringend aan, en zei:
10 O duivelskind, vol van alle bedrog en van alle sluwheid, vijand van alle gerechtigheid, zult u er niet mee ophouden de rechte wegen van de Heere te verdraaien? naar Antiochië en we lezen: Hand. 11:26aHand. 11:26aEn het gebeurde dat zij een heel jaar met de gemeente samenkwamen en een grote menigte onderwezen. Hier krijgen de gelovigen, Joden en heidenen, voor het eerst de erenaam ‘christenen’, vers 26bHand. 11:26ben dat de discipelen voor het eerst in Antiochië christenen genoemd werden..

In Hand. 15 gaat de gemeente samen met Paulus en Barnabas onder Gods bijzondere leiding door een crisis heen in verband met de vraag of gelovigen uit de heidenen zich nog moeten laten besnijden en gebonden zijn aan de wet van Mozes (dat is: de wet van de ceremoniën), 15:1,5Hand. 15:1-51 En enigen die uit Judea gekomen waren, leerden de broeders: Als u niet besneden wordt volgens het gebruik van Mozes, kunt u niet zalig worden.
2 Toen er dan van de kant van Paulus en Barnabas een niet geringe tegenstand en woordenstrijd tegen hen ontstond, bepaalden zij dat Paulus en Barnabas en enkele anderen uit hen in verband met dit geschilpunt naar de apostelen en
3 Nadat zij dan door de gemeente uitgeleide gedaan waren, reisden zij door Fenicië en Samaria en vertelden over de bekering van de heidenen, en zij bezorgden al de broeders grote blijdschap.
4 Toen zij in Jeruzalem gekomen waren, werden zij ontvangen door de gemeente en de apostelen en de ouderlingen; en zij deden verslag van alles wat God door hen gedaan had.
5 Maar, zeiden zij, er zijn er enigen opgestaan onder de aanhangers van de sekte van de Farizeeën die gelovig zijn geworden, die zeggen dat men hen moet besnijden en moet gebieden de wet van Mozes in acht te nemen., wat niet het geval is, lees verder in dit hoofdstuk. Wel worden ze geacht zich te onthouden van wat we lezen in de verzen 20Hand. 15:2020 maar aan hen moet schrijven dat zij zich dienen te onthouden van de dingen die door de afgoden besmet zijn, van ontucht, van het verstikte en van bloed. en 29Hand. 15:2929 dat u zich onthoudt van afgodenoffers, van bloed, van het verstikte en van hoererij. Als u zich ver van deze dingen houdt, zult u juist handelen. Vaarwel..

Zie ook nog vers 35Hand. 15:3535 En Paulus en Barnabas verbleven in Antiochië en zij onderwezen en verkondigden, met nog veel anderen, het Woord van de Heere..

In deze gemeente is het waar de Godvruchtige ‘kerkvader’ Ignatius ^{noot 10)} (gestorven als martelaar – tussen het jaar 110 en 117 te Rome) leeft en vanaf het jaar 69/70 zijn bediening als oudste of opziener uitoefent. Hij is ook apologeet bestrijdende docetisme en gnostiek. In de 3e en 4e eeuw hebben in Antiochië belangrijke kerkvergaderingen plaats.

In de school werd een gezonde Schrift met Schrift-verklarende uitleg voorgestaan – dat in tegenstelling tot een Schriftinterpretatie die sterk allegorisch is. Lucianus was ook degene die zich bezig hield met een uitgave van het Griekse NT (naast die van de Septuagint, de Griekse vertaling van het OT). Niet door hem samengesteld ofzo, nee, maar onder Gods voorzienigheid door hem ontvangen en doorgegeven – inderdaad, de Traditionele tekst, die in Syrië, Klein Azië en Byzantium verder werd ontvangen.

Zie verder nog notenmateriaal ^{noot 13)}.

Al is met de betiteling Textus receptus niets mis, toch is het een ‘vreemd’-talige benaming die voor ons ‘vervreemdend’ kan werken. Daar komt bij dat velen bij Textus receptus alleen denken aan de versie ervan die (en wel ‘pas’ vanaf 1633) verbonden is met of gelinkt aan de gedrukte uitgave hiervan door de gebroeders Elzevir (zie noot 3), waar de term voor het eerst ‘opduikt’.

Maar het gaat om de Textus receptus naar de inhoud, de overgeleverde en ontvangen tekst, dus de Traditionele tekst als ‘the direct descendant of the originals or autographs (…) ^{noot 15)}. We hebben hier dus te maken met het originele Woord van God.

Ja, het is waar, het woord ‘traditioneel’ kan wel wat ouderwets klinken. Dat stoffige moeten we er even afblazen: het gaat, nogmaals, om de onder Gods genade en goede leiding overgeleverde en ontvangen tekst.