Hoofdstuk III:  Gevolgen nieuwe hermeneutiek

1. Duidelijk is dat we zo met de autoriteit van de Schrift als het Woord van God in botsing komen. Niet het gezag van de Bijbel is beslissend, maar wat uit Gods Woord voor ons aanvaardbaar en werkbaar (leefbaar) is.
   Je kunt het ook zó zeggen: wij mensen staan (leven) in een cultuur. In de moderne Westerse cultuur is de invloed van de Bijbel er een onderdeel van en niet (meer) de grondslag of het fundament en niet (meer) cultuurbepalend, niet (meer) de grenzen er voor aangevend. De cultuur is tegelijk filter geworden: waar kunnen we wel en waar kunnen we niet wat mee uit de Schrift?

2. Met andere woorden de nieuwe hermeneutiek houdt zich allereerst bezig met de uitleg van de mens in zijn culturele setting, méér: de hermeneutiek is een menswetenschap geworden met de missie het op te nemen voor de autonoom geworden mens. Oftewel: de rationele en emotionele/intuïtieve mens wordt in de hermeneutiek als bepalend gezien voor wat uit de Bijbelse boodschap denkbaar en voelbaar is en uiteindelijk werkbaar is.

3. De (post)moderne hermeneutische inzichten worden door theologen verspreid onder de gelovigen en vinden gemakkelijk aftrek, want zeer aantrekkelijk voor de vleselijke mens die graag op de troon zit. Via het hele scala van prediking en catechese, verenigings- en kringenwerk, boeken en tijdschriften, kranten en multimedia worden deze ‘nieuwe’ opvattingen verspreid.

Verder lezen