Studies: introductie

Oude paden... ouderwets?

Studie: Oude paden – Jezus Christus

Bij “Geloofsverdieping” kunt u andere studies lezen.

Tijdens ons (kort) verblijf in Nederland (in juni ’22), kreeg mijn vrouw Joke een boek kado: “Vrouw vandaag – Terug naar Bijbelse paden“, geschreven door Wilma Samyn en Marieke den Butter. Joke las mij de Inleiding alvast voor. En wonderlijk, tijdens het lezen kreeg ik het gevoel: hoe is het mogelijk, dit is nu eigenlijk precies het soort inleiding dat ik zou willen geven bij de rubriek ‘Studies’ op onze website die ik, onder Gods zegen, van plan ben te vullen.

Verrast was ik dat het bij genoemd boek gaat om schrijvers die willen gaan in de voetsporen van de in 2020 op hoge leeftijd gestorven J.I. Packer (1926 – 2020) die zichzelf geroepen wist als iemand “die mensen terugriep naar oude paden van waarheid en wijsheid” (blog op “The Gospel Coalition“, 17 juli 2020, Justin Taylor). Net als C.S. Lewis doorbrak hij de gedachte dat “nieuwe ideeën” een stap vooruit zijn op de ladder van de ontwikkeling, waar ook de christelijke theologie door beïnvloed wordt.

En misschien mogen we ten aanzien van Packer nog iets toevoegen: Packer roept op tot oude paden van waarheid, wijsheid en genade. Hij is dan ook eigenlijk nooit dor-theoretisch-systematisch, maar gunnend-hartelijk-warm. En hij is praktisch, de Bijbel “moet” niet alleen worden uitgelegd, maar ook toegepast in het leven.

Oké, to the point: terugroepen naar het goud van de oude paden, dat is juist ook wat het doel van de studies op onze website is.

En laat er dan geen misverstand over bestaan: de oude paden zijn niet identiek aan “ouderwetse ideeën”, aan gewoonten van vroeger.

Nee, maar het gaat om de Bijbelse sporen, waarvan we in Jeremia 6 lezen:

Jer. 6:16:

“Zo zegt de HEERE:
Ga staan op de wegen, en zie,
vraag naar de aloude paden,
waar toch de goede weg is, en bewandel die.
Dan zult u rust vinden voor uw ziel.
Maar zij zeggen: Wij bewandelen die niet.”

Dat klinkt in mijn oren als ik goed luister: back to the basics, weer naar de fundamenten van Gods Woord. Speuren naar de goede weg van de God die “toov” (goed) is, Psalm 118:1 (“goed”: Hebr.: toov). De weg waarop je blijkbaar tot rust komt. Rust in plaats van dat we ons steeds maar weer laten opjagen door de modetrends van onze tijd. In Jeremia 2 kunnen we daarom al lezen:

Jer. 2:17:

“Doet u dit niet uzelf aan
doordat u de HEERE, uw God, verlaat
op het moment dat Hij u op de weg leidt?”

Als eerste dan wil de Bijbel (wel genoemd Gods liefdesbrief aan ons) ons leiden naar Gods Zoon, Jezus Christus en Die gekruisigd voor onze zonden, om zo terug bij God te komen, 2 Timotheüs 3:15 (vergelijk Johannes 14:6). En voor ieder die in Hem gelooft mag door genade gelden, Kolossenzen 1:14: “In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed (P.M. M.: dat is Jezus’ zoen-offer), namelijk de vergeving van de zonden.”
Vervolgens toont de Bijbel ons hoe wij met en voor God kunnen en mogen leven, 2 Timotheüs 3:16 (vergelijk Johannes 15:5,7).
En 2 Tim. 3:17 rondt af: “opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust” – als een soldaat die volledig uitgerust is (vergelijk Efeze 6:10-20). 

Toepassing

Dan nu een stap naar de (geestelijke) praktijk: jij, u, die deze woorden leest, in het bijzonder de lezer die dacht een zelfstandige denker te zijn: kan het zijn dat ook jij door de nieuwe wegen van onze moderne en postmoderne tijd meer beïnvloed bent dan je zelf beseft?
Jij die jezelf als niet-christen, en jij die jezelf als wel-christen (gelovige) bestempelt: hebben de nieuwe paden je werkelijk tot zelfontplooiing en vrijheid gebracht zoals je beloofd wordt en het sprankelend gevoel gegeven dat daarmee gepaard zou moeten gaan? En heeft het je rust en voldoening gegeven?
Indien niet of als je (lekker postmodern) eraan twijfelt: ben je bereid eens “out of the box” te denken – dwars tegen een meerderheid (noem het de hedendaagse cultuur) in – en dit onder ogen te zien?

In genoemd boek zeggen Wilma Samyn en Marieke den Butter, zich beide als christen betitelend, onthullend:

“Wij hielden van dingen als zelfontplooiing (…) en verlangden naar nieuwe woorden van God. Eigenlijk bouwden wij ons leven net zo op als de wereld om ons heen dat deed. Dat we daarbij veel Bijbelse concepten aan het verliezen waren, hadden we niet door. Onze nieuwe ideeën hadden zelfs een mooi Bijbels sausje gekregen. Toch bleef er diep van binnen iets knagen. “

 p. 11.

Maar dan vertellen ze over Gods werk in hun leven en hoe Hij Zijn Woord meer en meer voor hen open deed en over het getuigenis en voorbeeld van gelovigen, in hun geval vrouwen, die hen zijn voorgegaan.

Laten we niet vergeten dat impliciet met het voorgaande gegeven is dat alles wat we om ons heen zien, en trouwens ook de onzichtbare wereld, oorspronkelijk Gods goede schepping is. Dat vervolgens de ellende de wereld is binnengekomen door de val in de zonde en wij, zoals we in Jesaja 53 kunnen lezen, ieder onze eigen weg gaan.

Dat noemt de Bijbel zonde en zonde leidt tot de dood en de plaats van verderf (vergelijk Mattheüs 7:13,14). Maar wat een zegen, God laat de wereld niet aan zijn lot over. Ook dat lezen we in Jesaja 53: God geeft Zijn Zoon. En Zijn hartsverlangen, ik zou bijna zeggen: hartenkreet, is, zoals we lazen: ons op de goede weg leiden, terug naar de aloude paden, op weg naar het leven (vergelijk Mattheüs 7:13 en volgende.), naar de hemelstad (vergelijk Hebreeën 11:10, Openbaring 21:2).

Zie hier, Gods hartenwens, Zijn innig verlangen. Daar echter op aansluitend is mijn vraag: wat is jouw hartenwens? Die vraag kun je alleen zelf beantwoorden. Ik kan er natuurlijk nog wel aan toevoegen: wat houdt je tegen om medepelgrim te worden op die aloude paden die naar het leven leiden?

“Heere, dank U voor de aloude paden die U voor ons heil hebt aangelegd! Och Heere, breng ons toch door Uw genade daar nog op. En zegent U de studies van de website die naar deze levens-sporen willen verwijzen.”

Novi Sad (Servië), zomer 2022.
(Jo)uw Pier M. Meindertsma V.D.M.

 

P.S.

De Bijbel-teksten worden uit de Herziene Statenvertaling genomen, een hedendaagse vertaling, jawel, maar waarin de oude paden betrouwbaar worden overgezet.