Grondtekst Bijbelvertalingen – maar welke is betrouwbaar? Punt III:   Kritische tekst – de oudste en beste? 1e. We zagen dat Antiochië een bloeiend, positief christelijk centrum werd in een zich onder Gods zegen wereldwijd uitbreidende kerk. En de Textus receptus of de Traditionele tekst is juist met dit centrum innig verbonden. Maar hoe zit het dan met de Kritische of Eclectische tekst? 2e. Met betrekking tot dit teksttype noot 16) slaan we de blik op Egypte, toegespitst: Alexandrië. De manuscripten van de Kritische tekst zijn namelijk veelal gelinkt aan dit land c.q. deze Egyptische stad. Daarom ook betiteld als: Alexandrijnse tekst. Maar nu komt het: In de Bijbel heeft Egypte – in tegenstelling tot Antiochië – al geen goede klank. Maar ook in de kerkgeschiedenis speelt Egypte geen mooie rol voor de wereldwijde kerkelijke ontwikkeling. Er waren verschillende ketters werkzaam zoals de gnostici Valentinus en Basilides. De Bijbelse boodschap van de enig ware God moet concurreren met de ‘hogere’ kennis van de gnostiek. Bremmer en Van Belzen spreken dan niet voor niets over de Alexandrijnse tekst als ‘een tekstfamilie uit het onorthodoxe Egypte’ noot 17). 3e. Dan gaan er wel wat rode lampjes branden ten aanzien van geschriften die daar vandaan komen, niet in het minst ten aanzien van manuscripten van de Bijbel, in het bijzonder het NT waar het nu om gaat, die daar (of ergens onder de Alexandrijnse invloedsfeer) gekopieerd zijn. Geen wonder dat juist deze teksten uit Egypte die in de tweede tot en met de vierde eeuw het licht zagen, met duizenden afwijkingen in de tekst, waarvan vele ingrijpend, later niet meer gekopieerd werden door de gelovigen. Iemand zei als gelijkenis: ‘Net zoals ik er vertrouwen in heb dat een Italiaans restaurant me een goede pizza zal voorzetten, zo zal ik me ook wenden tot de Antiocheense tekst voor het kiezen van het Nieuwe Testament, dat de apostelen schreven en de eerste christenen kopieerden, waarvan ze hielden en die ze lazen, de Textus Receptus dus.’ noot 18). 4e. Maar, hoe verzin je het!, juist de manuscripten uit Egypte komen in de 19e eeuw weer voor het voetlicht. Geïntroduceerd of geïnitieerd door de tekstuele geleerden of tekst-critici B.F. Westcott (1825–1901) en F.J.A. Hort (1828–1892). En met behulp van deze deze manuscripten zeggen zij een revisie te leveren van de NT-tekst tot wat zij noemen ‘The NT in the Original Greek’. Met deze pretentieuze publicatie wordt dus de Traditionele tekst of de Textus receptus verdrongen. Inderdaad door de Kritische tekst. In Wikipedia, the free encyclopedia (bij de woorden Westcott and Hort) lezen we hierover niet onaardig weergegeven: ‘It...