Grondtekst Bijbelvertalingen – maar welke is betrouwbaar? Punt I:   (Globaal) overzicht In het begin van mijn studies Overview Bijbelboeken van het Oude Testament en Overview Bijbelboeken van het Nieuwe Testament onder het kopje ‘De Bijbel’ staat het volgende te lezen, waardoor we (met enige overlap met het voorgaande) weer wat verder komen in onze stof: 1e. ‘Bijbel, dat is de hele Heilige Schrift bevattend al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament. Dat is wat we voorin in de Statenbijbel of -vertaling (St.V), vertaald in de jaren 1618 en 1619, kunnen lezen. Bijgevoegd is een oproep tot ‘onderzoek en betrachting van de Heilige Schrift’ aan de hand van de Bijbelplaatsen: ; en ; ; ; ; . 2e. De Bijbelboeken zijn niet tegelijk en op één plaats geschreven. Tussen het eerste en het laatste Bijbelboek ligt een tijdsruimte van zo’n 1500 jaar (van de profeet Mozes tot de apostel Johannes). God heeft verschillende personen – profeten en apostelen – met hun verschillende hoedanigheden gebruikt voor het schrijven. Toch is de Bijbel een eenheid, omdat al die boeken een en dezelfde Auteur hebben: God door de Heilige Geest: ; . 3e. De overlevering van de Bijbel, het overschrijven van de oorspronkelijke handschriften (de oorspronkelijke handschriften zelf hebben we niet meer), is nauwkeurig gedaan. Dat is Gods zorg voor Zijn geschreven Woord. 4e. Ten aanzien van vertalingen: De genoemde Statenbijbel is de meest betrouwbare Nederlandse vertaling; in de Engelstalige wereld is dat de King James-bible of -version (KJV). Ze zijn vertaald door mensen die naast het hebben van wetenschappelijke kwaliteiten dichtbij God leefden in het bezig zijn met Woord en gebed. Aan de (oudere) taal moet je eerst gewoon even wat wennen. Ondertussen is in Engeland een Nieuwe KJ-vertaling (NKJV) uitgekomen en in Nederland – eind 2010 – de Herziene Statenvertaling (HSV). 5e. De Parafrasebijbel ‘Het Boek’ is door de bank genomen ook een betrouwbare, maar wel een uitleggende (parafraserende) vertaling. Deze ‘vertaling’ valt goed te gebruiken in combinatie met de Statenvertaling. Wel is het jammer dat de grondtekst die ‘Het Boek’ samen met veel nieuwe vertalingen gebruikt, een andere is dan die van de Statenbijbel. Noem het een ‘neo-grondtekst’, namelijk van het Nieuwe Testament (NT). 6e. (…) door Het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) zijn in 1951 en in 2004 / ’21 respectievelijk de NBG-’51 en de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) uitgegeven. Deze zijn echter toch van een heel ander kaliber dan de Staten- of Herziene Staten-vertaling, wat je expliciet in begeleidende aantekeningen kunt merken. En ook hier wordt gebruik gemaakt van die afwijkende grondtekst; verder is het vertaalprincipe anders, nl. minder...