Heilig: afgezonderd van gewone geschriften; het gaat om Goddelijke geschriften. Het meervoud geeft aan dat het ene Boek uit meerdere Boeken bestaat. Alle van God afkomstig dus; zie ook 2Tim. 3:16a2Timotheüs 3:16-17¹⁶ Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, ¹⁷ opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.: Heel de Schrift is door God ingegeven.

Bijbel komt van biblia: boeken. In de Fenicische stad Byblos werden veel boeken, beter: boekrollen, geproduceerd (van papyrus). Zo’n boekrol werd naar deze stad vernoemd: een ‘byblos’; meervoud: biblia.
Testament (diathèkè) kan ook worden weergegeven met: verbond, omdat de Bijbel het boek is van Gods genadeverbond. Het Oude Testament gaat over de te komen, het Nieuwe over de gekomen Messias: Jezus Christus.

Het Nieuwe Testament niet boven het Oude plaatsen. Beide is het Gods Woord. Het ene is niet zonder het andere te begrijpen. Wel is het zo dat het Nieuwe Testament het plan van God voor onze verlossing helderder weergeeft. Hier komt de volheid van de genade van God meer naar voren, tot Zijn eigen eer. Je zou de openbaring van het Oude Testament kunnen vergelijken met een roos in de knop die bezig is uit te botten (je ziet de contouren wel, maar de schittering van de bloem nog niet) en het Nieuwe Testament de roos die in volle bloei komt.
De schaduw-inzettingen van het Oude Verbond zijn met de komst van Christus afgedaan en gestopt (Matth. [Mt.] 27:51Mattheüs 27:51En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën, van boven tot beneden; de aarde beefde en de rotsen scheurden;; Hebr.[Hbr.]9). De inhoud, Jezus Christus, waar ze heen wijzen, blijft.

Het Oude Testament is dus voor ons nog steeds van kracht. Het Evangelie wordt ons erin bevestigd en ook leren we erin ons leven in te richten naar Gods wil tot Zijn eer (Rom. 13:8-10Romeinen 13:8-10⁸ Wees niemand iets schuldig dan elkaar lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld. ⁹ Want dit: U zult geen overspel plegen, u zult niet doden, u zult niet stelen, u zult geen vals getuigenis geven, u zult niet begeren, en welk ander gebod er ook is, wordt in dit woord samengevat, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. ¹⁰ De liefde doet de naaste geen kwaad. Daarom is de liefde de vervulling van de wet.; 15:4Romeinen 15:4Want alles wat eertijds geschreven is, is tot onze onderwijzing eerder geschreven, opdat wij in de weg van volharding en vertroosting door de Schriften de hoop zouden behouden.; 2Petr. 1:192Petrus 1:19En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart.; 3:22Petrus 3:1-2¹ Deze tweede brief, geliefden, schrijf ik u nu. In beide wek ik door herinnering uw zuivere gezindheid op, ² opdat u zich de woorden herinnert die door de heilige profeten voorheen gesproken zijn, en het gebod van de Heere en Zaligmaker, dat door middel van ons, apostelen, verkondigd is.).

Canon betekent: richtsnoer, regel, norm; canonieke/ boeken zijn boeken die Goddelijk gezag hebben.

De oorspronkelijke handschriften hebben we niet meer, en dat is misschien maar goed ook, anders zouden wij er maar afgoderij of beeldendienst mee bedrijven (vergelijk de geschiedenis van de koperen slang in de Bijbel).

Apocriefe boeken zijn boeken zonder Goddelijk gezag. Apocrief komt van het Griekse woord dat betekent: verborgen. Waarom men genoemde geschriften deze naam gaf is voor mij ook ‘verborgen’, omdat de benaming toch wat verwarrend is. De apocriefe boeken hebben een historische waarde; we kunnen eruit leren, maar moeten het gelezene wel toetsen aan de canonieke boeken.

< Het tweede doel niet zonder het eerste te bereiken; het tweede doel is nl. voor de ‘mens Gods’, voor de gelovige dus.