We zijn voor familiebezoek bijna 4 weken in Nederland geweest. Afgelopen woensdag zijn we weer teruggevlogen naar Servië. Even een impressie.

Het is echt bijzonder dat het toch gelukt is om in deze coronatijd naar Nederland te gaan. Wat zagen wij er naar uit om – na een periode van 1 jaar en 5 maanden – onze kinderen en kleinkinderen weer te zien. En wat heeft de Here het gezegend!

vakantiehuisje

We verbleven in een vakantiehuisje in Nunspeet, precies tussen de woon­plaatsen van onze kinderen in.

vakantiehuisje

Na de tien dagen quarantaine hadden we twee weken de tijd om elkaar te ont­moe­ten, logés te ont­van­gen, een beetje te hel­pen met twee van onze kin­de­ren die gingen ver­hui­zen, enz. Kortom: een heel goede tijd. 

Het was best wel weer moeilijk om afgelopen woensdag Nederland, de kinderen en kleinkinderen weer achter ons te laten. Maar tegelijk mogen we ook uitzien naar het uitgestelde verlof dat we in april en mei komend jaar, zo de Here wil, hopen te hebben.

“Onze” twee honden hier, Mile (op grote foto boven) en Max, waren enthousiast ons weer te zien. “Nu niet weer stiekum weggaan”, leken ze te zeggen. Maar voor ons was het wel weer even wennen hoor. We zijn nu opnieuw in een soort van quarantaine, een tijd die we nuttig besteden aan wat voorbereidend werk en tuinwerk.

Straks weer volledig aan de slag en mensen ontmoeten. We kunnen weer met frisse moed beginnen met veel dankbaarheid in ons hart voor de afgelopen tijd. “Dank U Here”.

Dat de Here ons de komende tijd opnieuw goed mag leiden.